Korkarak Yaşıyorsan

Bir derginin giriş yazısında Nietzsche’den sevgilisi Solome’ye yazılmış bir şiir olarak okuduğum eserin aslında söz - müziği Şebnem Ferah’a ait olan bir şarkının sözleri olduğunu, ve de bu şiirin Nietzsche’ye ait olması konusunun da bir toplu e-posta gönderimiyle başladığını bugün öğrendim. Şiirin kendisi ise şu şekilde:

Korkarak Yaşıyorsan

Öyle bir hayat yaşadım ki

Cenneti de gördüm cehennemi de

Öyle bir aşk yaşadım ki

Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de

Bazıları seyrederken hayatı en önden

Kendime bir sahne buldum oynadım

Öyle bir rol vermişler ki

Okudum okudum anlamadım

Kendi kendime konuştum bazen evimde

Hem kızdım hem güldüm halime

Sonra dedim ki söz ver kendine

Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin

Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin

Uçmayı seviyorsan düsmeyi de bileceksin

Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin

Öyle bir hayat yaşadım ki

Son yolculukları erken tanıdım

Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan anladım

***

Olması gerektiği kadar etkileyici gelmedi aslında bana şiir. Biraz şairi konusundaki duruma açıklık getirmek, biraz da bir arkadaşımın yakın zamanda kapattığı blogunun giriş cümlesi “Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin” olduğu için paylaşmak istedim. Güzel yerleri var ama bir bütün olarak nedense bu konuda yazılmış daha iyi şiirler varmış gibi düşünüyorum. Bunlardan bir tanesini bir sonraki yazımda paylaşacağım.

“Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin”... Bu mısra hakkında çok duygum ve düşüncem var ama uzun ve karmaşık olduğu için başka bir zaman yazarım diye düşünmekteyim. Ancak çok özet bir şekilde şunu söyleyebilirim, sevmeyi bilmek her zaman sevilmeye yetmiyor, ya da en azından bana öyle geliyor.

Konuya değinirken şunu da söylemeden geçemeyeceğim, açık ve net bir şekilde hayatı seyredenlerdenim ben de. Hatta eskilerden bir arkadaşım “MSN’de neden hep durumun ‘Away’ gözüküyor?” diye sorduğunda “Çünkü hayatı uzaktan yaşıyorum” gibi şakayla karışık bir cevap verdiğimi hatırlıyorum. Çok da yanlış değilmiş aslında.