Her yazının, şiirin veya şarkının, hatta cümlenin veya mısranın, ve hatta kelimenin her birey için etkisi ve izlenimi farklı. Birine çok etkileyici gelen bir söz, diğeri için sade, anlamsız veya özensiz gelebiliyor.
Bu gerçeği göze alarak, benim çok hoşuma giden bir şarkıyı paylaşmak istedim. Şarkıda şöyle diyor:
“Do you recall what made us fall, was there noise at all?”
Nedense benim çok hoşuma gitti bu söz, bizi düşüren neydi hatırlıyor musun, ve hiç ses çıkmış mıydı? Yani düşüşümüz her ne nedendendiyse ne kadar da önemsizmiş, ses bile çıkarmadı. Tabii bu önemsizlik sadece bireyler arasındaki anlamla ilgili de olmayabilir; hayatın geneli anlamındaki önemsizlik; ya onca ses arasında bu düşüşün sesinin duyulmaması, ya da düşüşün ses çıkaracak kadar bile etkili olmaması.
Sözü neden beğendiğimi tam anlatamadım, hatta kendim emin de değilim sözün ne anlama geldiğinden. Ama çok da önemi yok, hoşuma gitti, etkiledi beni, güzeldi.
İşbu şarkı:
Karısı muhtemelen adamın pasifliğine dayanamayıp çocukları ve bavullarını alıp gitti. Dımdızlak kaldığını çok geç farkeden ve kendinde hala suç göremeyen adamsa hala bir umut kadına soruyor: what made us fall? Bir otur düşün di mi, bu kadının ne ihtiyaçları vardı, ben nasıl bu kadar sağır olabildim, mal olabildim diye bir otur düşün! yok.!
YanıtlaSil* klipte adamın elindeki alyanstan ve "alone, forget" yazan taşları tutan küçük çocuklardan ilham alarak projeksiyon yaptım.p