"If one had but a single glance to give the world, one should gaze on Istanbul."
Belki de bu sözü söylemeseydi kendisinden haberdar olmayacaktık Alphonse de Lamartine'in. Kendisi 1790 - 1869 yılları arasında yaşamış bir Fransız yazar, şair ve politikacı. Önemli eserleri arasında bulunan 'Histoire de la Turquie' kitabını yazarken de 1850 yılında İstanbul'a uğramış ve şehir ile ilgili bu güzel sözü söylemiş. Acaba şimdi de görse yine aynı şeyi der miydi merak ediyorum.
“Sometimes only one person is missing and the whole world seems depopulated.”
Elbette tek söylediği güzel söz İstanbul üzerine değil şairin. Örneğin bu yukarıdaki sözü de anlam olarak çok güzel. 'Depopulated' kelimesini çok şiirsel bulmadım ama bunun orijinal dili olan Fransızca'dan çevrilmesiyle ilgili olduğunu düşünüyorum. Sözü beğendim çünkü gerçekten de bazı insanlar bu hissiyatı verecek kadar önemli hayatımızda. Ama en beğendiğim sözü ise şu:
“Limited in his nature, infinite in his desires, man is a fallen god who remembers the heavens.”
İnsanın hayatındaki bitmek bilmeyen anlam ve amaç arayışına, yani varlığımızın bir şekilde organlarımızın toplamından daha 'çok' olduğuna, 'diğerleri'ne göre daha özel, daha farklı olduğumuza dair kanıt aramakla geçen hayatımıza bakarsak, belki de gerçekten de daha üstündük bir zamanlar. Yoksa neden çoğumuz hayatlarımızı ulaşamayacağımız beklentiler koyup, bunlara ulaşamayıp hayal kırıklığına uğrayarak geçirelim?
Bu özlü söz olayına geri döndüm son günlerde, nerde ne görsem, okusam veya izlesem bir şeyler kapmaya, bir şekilde hatırlamaya çalışıyorum. Bir dahaki yazıda bunları paylaşmaya devam edeceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder