Keşf-i Şiir

Daha önce de bahsetmiştim, zamanında yazılmış ama şu ana kadar okumamış / dinlememiş olduğum güzel şarkı ve şiirleri keşfetmeyi çok seviyorum. Geçen yazıda bahsettiğim Behçet Necatigil’in internet sitesinde tüm şiirlerini okurken bir tanesini ilk kez gördüm ve çok beğendim. Sizinle de paylaşayım dedim:

Yıldızlar

Seni karanlıkta yatırıyorlar.
Korkuyorsun geceden:
Bakıp bakıp pencereden,
Yatağına sokuluyorsun.

Ben hep eski yerimdeyim, biliyorsun.
Hava açık olduğu zamanlar
Beni seyrediyor, seviniyorsun.

Ne olurdu, ben de,
Sana göründüğüm şekilde
Odana gelseydim.
Ateşböcekleri gibi,
Küçücük avucunda
Yanıp yanıp sönseydim.

Seneler geçip gider, büyürsün.
Bir gün olur, hepsi biter:
Endişeler, o çocuk üzüntün
Hepsi biter.
Aydınlanır senin için geceler,
Güneş gibi görünürsün.

Biraz sabır, küçük çocuk, biraz sabır.
Ama, Allah’ın koyduğu yerde,
Yıldızlar daima yalnızdır.

Karanlık yüzünden geceden korkmak, yıldızlar sayesinde geceden korkmamak, çocukça endişelerin geçmesi, gecenin içinde aydınlanmak ve karanlığın içinde yalnız kalmak. Güzel bir kurgu çizmiş şair ve her zamanki gibi çok fazla süslemeden anlatmış.

Böyle şeyleri keşfettikçe paylaşmaya devam edeceğim. Bir sonraki keşfe dek…