Gizli Sevda

Hani bir sevgilin vardı
Yedi sekiz sene önce,
Dün yolda rastladım
Sevindi beni görünce.

Sokakta ayaküstü
Konuştuk ordan burdan,
Evlenmiş, çocukları olmuş
Bir kız, bir oğlan.

Seni sordu
Hiç değişmedi, dedim,
Bildiğin gibi...
Anlıyordu.

Mesutmuş, kocasını seviyormuş,
Kendilerininmiş evleri..
Bir suçlu gibi ezik,
Sana selâm söyledi.

Behçet Necatigil

…

Nasıl olmuş da bu şiiri daha önce paylaşmamışım anlamadım. Şiir gerçekten muhteşem; hayatı olduğu gibi kabullenme, beklentiler, elde edilenlerle yetinme, sıradanlık, suçluluk duygusu, eziklik, mahcubiyet, pişmanlık, anılar ve selamlar. Hepsini bu kadar kısa ve sade bir biçimde anlatabilmiş.

Sanki daha şaşalı şiirler yazmak daha zormuş gibi geliyor ama aslında tam tersi bir durum söz konusu. Kocaman kelimelerle büyük duyguları anlatmak daha kolay, çünkü o kelimelerin çoğu zaten tek başkalarına bile etkileyici. Ancak bu şiirde yapılanı yapabilmek, yani en basit kelimelerle en karışık duyguları anlatabilmek, asıl zor olan kesinlikle bu.

İnsanın şiirin son iki mısrasını okuduğunda hissettiği o duygu, içinin acıması, tüylerinin diken diken olması… Gerçekten de harika bir şiir.